Uveïtis

Uveïtis is een ontsteking van het vaatvlies (uvea) in het oog. Het uvea weefsel is opgebouwd uit vele bloedvaten.

Uveïtis kan veroorzaakt worden door infecties (zoals toxoplasmose, syfilis, herpes virussen, TBC) en bij systemische ziekten (zoals sarcoidose, Behcet, jeugd reuma, Bechterew). Ook kan uveïtis optreden na een ongeval met het oog. Bij een groot aantal van de patiënten wordt echter geen oorzaak gevonden.

Symptomen van uveïtis kunnen zijn:

• Lichtgevoeligheid.
• Floaters (troebelingen in het glasvocht).
• Pijn in het oog.
• Roodheid van het oog.

Algemene diagnostiek bestaat eventueel uit bloedbeeld en beeldvorming zoals CT/MRI/PET scan. Specifieke diagnostiek kan bestaan uit een punctie van de voorste oogkamer waarbij een kleine hoeveelheid oogvocht wordt afgenomen om te laten onderzoeken. Daarnaast kan ook materiaal uit het glasvocht afgenomen worden.

Behandeling

De behandeling van uveïtis is mede afhankelijk van de uitgebreidheid van de ontsteking. De behandeling is vaak een samenspel van meerdere specialisten zoals bijvoorbeeld de longarts, immunoloog, neuroloog, dermatoloog, kinderarts, radioloog.

Bij een uveïtis anterior (voorste deel van de uvea) worden geneesmiddelen in druppels of zalf gegeven zoals ontstekingsremmers (predforte, acular); middelen tegen virussen (zovirax) en wijdmaak druppels (atropine). Bij een uveïtis posterior (achterste deel van de uvea) is het nodig om ontstekingsremmers (prednison) lokaal te geven d.m.v. van een injectie naast het oog, en soms in het oog. Vaker is het echter noodzakelijk om systemische therapie te geven, d.w.z. geneesmiddelen in tablet, spuit (in ader of onderhuids) of via een infuus.